Zakłócenia EMI co to w zasadzie jest? Definicja jest dość rozległa i nieco zagmatwana dla osób nietechnicznych:
Zakłóceniem elektromagnetycznym (EMI) jest dowolny sygnał lub wypromieniowana w przestrzeń albo przesyłana przez przewody zasilania lub sygnałowe emisja, która stanowi zagrożenie dla funkcjonowania nawigacji radiowej bądź innych usług bezpieczeństwa lub poważnie pogarsza, blokuje bądź wielokrotnie przerywa licencjonowaną łączność radiową. Usługi komunikacji radiowej obejmują w szczególności emisję programów telewizyjnych i radiowych, usługi telefonii komórkowej, skanowanie radarowe, kontrolę lotów powietrznych, usługi przywoływania (pagery) oraz usługi komunikacji osobistej PCS (Personal Communication Services). Koncesjonowane usługi radiowe, takie jak stosowane w sieciach WLAN lub technologii Bluetooth, wraz z przypadkowymi nadajnikami, takimi jak urządzenia cyfrowe z systemami komputerowymi włącznie, składają się na środowisko elektromagnetyczne.
W naszym przypadku są to po prostu zakłócenia, które utrudniają, lub nawet uniemożliwiają pracę wykrywacza metali. Pół biedy, kiedy proces jest widoczny i urządzenie charakterystycznie się wzbudza generując sygnał celu i ID numeryczne. Wtedy wiemy, że mamy z nimi do czynienia i możemy podjąć odpowiednie środki. Jakie? Odstrojenie tzw. zmiana kanału, zmniejszenie czułości lub wybór innej częstotliwości pracy, jeśli mamy taką możliwość, bezpośrednie wyeliminowanie źródła zakłóceń takiego jak: telefony, nadajniki, elektryczne ogrodzenia dla zwierząt etc.
W trudnych przypadkach można użyć dyskryminacji i wyciąć zakłócenia, ale to jest tylko półśrodek. Tracimy na osiągach i tak już mocno ograniczonych od zakłóceń EMI. Towarzyszący nam kolega, może skutecznie odebrać nam szansę na znaleziska będąc nawet kilkanaście metrów dalej ze swoim detektorem! Nie dajcie się nabrać na grupowe szukanie, to tylko miłe spędzanie czasu na zlocie, na efekty nie ma co liczyć w takich warunkach. To mało prawdopodobne!
To była ta lepsza sytuacja, a jaka jest gorsza? Ciche zakłócenia. Te których nie widać, a wszystko wydaje się jak by było ok. Tracimy na osiągach, ale wykrywacz tego w żaden sposób nie sygnalizuje. Można położyć pod sondą monetę i urządzenie potrafi być kompletnie ślepe. Jak się przed tym bronić? To zależy od wielu, różnych czynników, a przede wszystkim od rodzaju urządzenia jakie posiadamy.
Prewencyjnie sprawdzamy inne programy i odstrajamy urządzenie co jakiś czas. Sprawdzamy sygnały z osobą obok, czy nasz wykrywacz daje sobie także z nimi radę. To jedyna opcja. Maszyny typu SMF – mówiąc prosto wieloczęstotliwościowe pracują z reguły w dwóch lub więcej częstotliwościach, obrabianych przez oprogramowanie. W pewnych przypadkach może się okazać, że to co miało być wielką zaletą szeroka rozpiętość częstotliwości staje się wadą!
Przykładowo mamy program pracujący w zakresie od 5 do 40 kHz – idealny do szukania złota, tzn. niski przewodnik uczulony jest na wysoką częstotliwość, a srebro – wysoki przewodnik na niską. Dodatkowo wysoka częstotliwość radzi sobie z drobnymi rzeczami lepiej jaki i z większą mineralizacją podłoża. W przypadku niskiej częstotliwości lepiej sygnalizowane są przedmioty o większej objętości. Bajka. Nic nie pominiemy z tego co nas najbardziej interesuje!
Niestety w tej chwili nadciąga nasz największy wróg i eliminuje nam jedną z częstotliwości. Nie widząc tego tracimy 50% możliwości o tym nie wiedząc. Często programowanie i filtry z nim zaszyte dodatkowo stabilizują pracę detektora. Z tego powodu ważna jest prewencja opisana powyżej. Unikniemy w ten sposób błędnych opinii na temat sprzętu i niemiarodajnych testów zwłaszcza z torów testowych. Zakłócenia mogą nas wprowadzić w błąd i dlatego warto spędzić wiele godzin sprawdzając różne warianty ustawień w terenie w zróżnicowanych warunkach!
Pamiętajcie o komentowaniu pod tym artykułem i o naszych mediach społecznościowych.
