Opublikowano Dodaj komentarz

Minelab Mantiocre i technologia MultiIQ+

Pierwsze wyjście z Minelabem Manticore nie było zaliczone do udanych. Ogarnęły mnie spore wątpliwości. W końcu cena około 10 tys. zł robi swoje i mamy ponadprzeciętne oczekiwania. Wykrywacz straszenie przekłamywał na kolor i żadna zmiana i podniesienie limitów żelaza (FERROUS LIMITS),  czy obniżenia czułości oraz kalibracji do gruntu nic nie dała. Byłem w kropce. Próbowałem poradzić sobie na różne sposoby ze zmianą reaktywności i częstym odstrajaniem, ale nie bardzo przynosiło to oczekiwane efekty. Urządzenie było niestabilne i trudno było się połapać co jest właściwym sygnałem od celu, a co zakłóceniami od gruntu i przekłamującym na kolor żelazem.

Tak miejsce jest bardzo trudne i nie z powodu gleby, która jest łatwa i piaskowa, ale z powodu ilości żelaza w niej zalegającego. Minelab Manticore wymaga od użytkownika nieco szerszej wiedzy i doświadczenia niż urządzenia z niższej półki cenowej. Tutaj trzeba się mocno zastanowić jaki program dobierzemy do panujących warunków i jak go ustawimy. W moim przypadku postanowiłem zmienić program z ustawienia FAST na LOW CONDUCTORS. Tak niskie przewodniki. Dlaczego? Stare i drobne srebra mają bardzo niskie ID i są położone zaraz obok żelaza.

YouTube player

Następnym krokiem było ustalenie zakresów żelaza (FERROUS LIMITS), tu sprawa nie jest taka prosta. Niska wartość większe przekłamywanie na kolor, ale mniejsze maskowanie. Postanowiłem górną wartość odpowiadającą za drobne żelazo – typu gwoździe ustawić na 6. To nieco mniej niż fabryczne 7. Wersja ekstremalna to 4, ale nie polecam na początek, może jak się osłuchacie ze sprzętem. Daje niesamowite efekty.

Recovery speed to parametr odpowiedzialny za separację. Tutaj zostałem przy fabrycznym 5, a czasami używam 6 w miejscu o większym natężeniu ruchu 😉 Wyższa wartość, lepsze oddzielanie obiektów i większa stabilność, mniejszy zasięg. Przy niskich wartościach trzeba wolniej przemiatać i sprzęt staje się mniej stabilny. Na szczęście możemy na to wpływać prędkością przemiatania. Kiedy natrafimy na śmietnik – zwalniamy, a kiedy jest czysto możemy spokojnie przyspieszyć. Cierpliwość i doświadczenie, pokora i będą efekty!

Pozostało ustawić czułość. Zasada zawsze jest taka sama jak w innych wykrywaczach. Jedziemy w górę i patrzymy jak się detektor zachowuje. Niestabilna praca, musimy zejść w dół. Po drodze robimy NOISE CANCEL, czyli skanowanie kanałów w celu poszukiwania tego najlepszego. Możemy to połączyć z regulacją czułości i dobrać właściwe ustawienie. Warto przytrzymać przycisk kasowania zakłóceń dłużej, aż uzyskamy jeden powtarzalny kanał po każdym skanowaniu. W przypadku Manitcora, algorytm analizuje zakłócenia i wybiera najlepszy kanał dla danych częstotliwości pracy wybranych z programem.

Audio. Jakie audio wybrać w miejscu, w którym żelazo i jego naturalna oksydacja powodują, że nawet płytko położone przedmioty są praktycznie niesłyszalne?! Ja wybrałem opcję ENHANCED z redukcją zakłóceń i był to strzał w dziesiątkę. Na koniec ilość tonów. Od dawna wiadomo, że na śmietniku lub wśród żelaza najlepsze jest proste audio. Padło na jeden ton. Modulacja? Wybrałem SIMPLE, czyli najmniejszą różnicę pomiędzy mocnym, a słabym sygnałem. Dlaczego? Duża wartość dla parametru MEDIUM czy RICH powoduje, że łatwo pogubić się przy dużej ilości różnych sygnałów, zwłaszcza wysokich tonów od przebijającego żelaza. Każdym sygnał chcemy sprawdzić i nic nie pominąć!

Kalibracja do gruntu pozostała na 0, choć tracking nie wprowadzał istotnych zmian. Maksymalna skorygowana wartość to 2. W tym miejscu nie da się ręcznie ustawić urządzenia przez proces pompowania – za dużo żelaza!

Wróćmy do uzyskanych efektów, a ten kompletnie zwaliły mnie z nóg! Przechodzona miejscówka odżyła na nowo i zaczęła produkować sygnały, które wcześniej były niesłyszalne dla innych urządzeń, a spędziłem na tym miejscu prawie dwa lata! To dziwne wrażenie wyciągać fanty obok swoich dołków i śladów stóp… Oprogramowania MultiIQ+ Minelaba robi robotę w połączeniu z bardzo szybkim hardwarem. Wrażenie jest szokujące, kiedy wykrywacz rozdziela od siebie zamaskowane sygnały przez żelazo, a wykres 2D staje się narzędziem sprawdzającym. Jak to zrobić? Sprawa jest prosta, bo bardzo łatwo można odróżnić w audio ENHANCED zakłócenia od żelaza i gruntu. W przypadku dodatkowych wątpliwości, spoglądamy na wykres i obracamy się nad celem o 90 stopni. W takim wypadku po obrocie sygnał znacznik obiektu (TARGET TRACE) w osi przewodności, sygnalizujący tzw. kolor wraca do żelaza. Wykres daje nam niesamowite możliwości sprawdzanie sygnału. Przykładowo widać na nim i duże przedmioty żelazne maskujące niskie przewodniki, widać drobne żelazo przebijające na kolor, ale także parę różnych obiektów obok siebie. Dominanta mocniejszego sygnału zmienia się wraz ze zmianą położenia nad przedmiotem. To jest po prostu genialne! Jak dodamy, zakłócenia, mineralizację i różne rodzaje przewodnictwa, to mamy pełny obraz możliwości!

Na koniec czy wykrywacz wart jest 10 tys. zł? Na pewno nie w tym kraju. Nas po prostu na to nie stać i jak dobry by nie był to stosunek naszych zarobków do ceny jest nie do przyjęcia. Szkoda, tylko, że nikt o tym głośno nie mówi!

Oceńcie sami i pamiętajcie o komentowaniu pod tym artykułem i o naszych mediach społecznościowych.

 

Opublikowano Dodaj komentarz

Nexus Pathfinder V3 kolejna odsłona

Nexus Pathfinder v3 to trzecia odsłona tego niesamowitego wykrywacza ramowego (twoboxa). Co dostajemy tym razem? Rama oparta na rurkach z włókna węglowego, uproszczony system szybkiego składania i regulacji uchwytu dają nam do zrozumienia, że mamy przed sobą urządzenie z najwyższej półki. Ręczna jakość wykonania. Nexus to Bugatti w świecie detektorów. Czapki z głów. Georgi to geniusz!

Czekajcie na testy w terenie i pamiętajcie o subskrybcji naszego kanału (kliknij!)

 

 

 

Opublikowano Dodaj komentarz

Nexus kontra reszta świata

Wyścig trwa w najlepsze, darmowe latarki, wibracje, wodoodporność, 50% więcej mocy, wykresy 2D, 3D, 6D… tysiące haseł atakują nas z każdej strony. Co dostajemy w zamian?! Często to samo tylko w nieco innym opakowaniu. Znacie to uczucie? W dobrej restauracji stary sprawdzony schabowy podany w dekoracji z grzybów mun, mchu paproci z marsa jawi się jak egzotycznie i nieznane danie. Po pierwszym kęsie wraca rzeczywistość…

W tym wszystkim firma Nexus Detectors jawi się jak relikt przeszłości. Stare, ale świetnie wykonane gałkowe wykrywacze, przypominają nam lata, które już za nami. Nic bardziej mylnego, bo w środku kryje się elektronika, która o lata świetlne, tak o lata świetlne wyprzedza wszystko co znamy!!

Reklama?! Zaraz się przekonacie, niektórzy zbiorą szczękę z podłogi, albo kupią maść na hemoroidy, takiego pieczenia nie da się wytrzymać bez znieczulenia!!!

Ok spokojnie, czas pracy na dziesięciu akumulatorach nie jest powalający, ale zawsze można je zmienić w terenie, masa w zależności od sondy jest do przeżycia, bo wyważenie jest świetne. Tak to nie sprzęt dla początkujących, choć i oni go opanują przy odrobinie cierpliwości.

Dlaczego tak się jaram jak pedofil w sklepie z zabawkami?! Powód jest prosty – osiągi, o nich mogą pomarzyć inni producenci. Głębokość i stabilność pracy nie osiągalna przez żadne inne urządzenie! Piszę tą z całą odpowiedzialnością! Na końcu tego artykułu znajduje się film, w którym wszystko jest dokładnie pokazane, ale to nic w zestawieniu z pełną odpornością na zakłócenia EMI i praktycznie brakiem maskowania żelazem! Takich możliwości nie posiada żadne inne urządzenie i nie jest to różnica minimalna, to przepaść, której od lat nie mogą pokonać czołowi producenci i nie zbliżają się nawet na metr.

Co zobaczymy w filmie? Bardzo ciekawy test drobnej monety blisko gwoździa, o tyle ciekawy, że nie do powtórzenia na żadnym innym urządzeniu. Moneta z bitego srebra jest jednak niskim przewodnikiem i na osi przewodności leży blisko żelaza, ale nie jest nim maskowana!

Kolejny test to masa aluminiowych zrywek od puszek i moneta także bez problemu. Testy robione nie w powietrzu tylko na podłożu pełnym żelaza w tzw. konfiguracji 3D. Totalny szok, wygląda jak kompletnie nie możliwa rzecz do wykonania na innym, choćby najnowszym wykrywaczu metali!!! Tak to pojedyncza częstotliwość pracy na dodatek.

Pamiętajcie o regularnym śledzeniu tego bloga! Mamy taki wykrywacz i nie zawahamy się go użyć!

Cena i dostępność? Tylko na zamówienie, i przy tych osiągach cena jest uzasadniona, czego nie da się powiedzieć o innych producentach!

YouTube player

 

 

Opublikowano Dodaj komentarz

Jak działa wykrywacz metali?

Kolejny z artykułów tym razem na podstawie bardzo dobrej pracy inżynierskiej. Miłej lektury:

Opublikowano 2 komentarze

The Legend mała sonda = duży potencjał!

Producenci w różny sposób zabiegają o klientów, co raz podsyłając nowe akcesoria. Tym razem temat oklepany do znudzenia… dodatkowa sonda. Pierwsza myśl – jak największa by sięgnąć głębiej! Błąd. Mniejsza. Dlaczego? O tym dowiecie się w tym blogu. Pamiętajcie o polubieniu i udostępnieniu pod tym tekstem i zaczynamy!

Duża sonda to bardzo wąski zakres, jeśli chodzi o zastosowanie. Teren musi być czysty bez żelaza i śmieci oraz łatwo dostępny. Poza symboliczną zmianą głębokości, z reguły od 2 do 5 cm dostajemy większe pole pracy i szybciej jesteśmy w stanie ogarnąć dany obszar. Pamiętamy też o znacznie większej masie i gorszym wyważeniu, często niezbędne będą szelki – uprząż by wytrzymać dłużej niż godzinę z takim obciążeniem.

Fabryczny rozmiar to 11 cali w konfiguracji DD i do większości zastosowań spokojnie wystarczy, ja natomiast uważam, że złoty środek to sonda 9 calowa w wersji przewężonej dla lepszej separacji. Co zatem jeszcze zyskujemy poza lepszym oddzielaniem obiektów? Poręczność, lepsze wyważenie i niższą masę! Co z osiągami – głębokością?

W większości przypadków strata nie jest bardzo odczuwalna, ale w przypadku nowych sondą, może się okazać, że różnica praktycznie nie istnieje. Zapraszam do obejrzenia poniższego filmu, w którym Poszukiwacz z UK Sid Perry porównuje sondę 9 i 11 cali. Jak widzimy Nokta Makro The Legend świetnie sobie radzi.

Link do sondy LG24 w naszym sklepie (kliknij)

YouTube player
Opublikowano Dodaj komentarz

Złagodzenie przepisów prawa uciążliwych dla poszukiwaczy hobbystów

Bardzo ważna petycja, która pokaże ile osób maży o wolności we własnym kraju, i udowodni, że krew przelana przez poprzedników nie wsiąkła w naszą ziemię na daremno. Jeśli nie jest ci obca wolność, honor i szacunek dla własnego kraju podpisz tą petycję.

Link (kliknij!)

Opublikowano Dodaj komentarz

XP DEUS nowy poziom

Sonda eliptyczna HF 9,5” x 5” jest bardzo ciekawym dodatkiem do gamy sond dostępnych do XP Deusa. Dzięki mniejszej powierzchni niż standardowa 9-ka i wyższemu zakresowi częstotliwości do 80 kHz, odblokowuje jeszcze większy potencjał detektora.  Miejsca bogate w żelazo i zmineralizowane otwierają się na nowo.

Od razu kiedy otrzymałem nową sondę, wiedziałem dokładnie, gdzie ją zabrać. Jedno z pól, na które mamy pozwolenie, było niegdyś średniowieczną osadą, a niewielki obszar został niedawno obsadzony kukurydzą, która została właśnie zebrana. Miejsce mocno przeszukane przez ostatnie lata. Gleba w tym miejscu jest naturalnie zmineralizowana i pełna zarówno dużych, jak i małych żelaznych przedmiotów. To powinien być idealny test dla tej sondy.

Rozpocząłem od mojego 2-tonowego programu HF na 75 kHz, ale wkrótce odkryłem, że muszę zmniejszyć czułość do 85, aby Deus działał płynnie. Od samego początku kopałem maleńkie kawałki ołowiu, które dawały świetny sygnał. Doznałem objawienia, kiedy nowa technologia pokazała to, czego mi brakowało. Spędziłem sporo czasu sprawdzając sygnały na niższych częstotliwościach i prawie wszystkie cele były niewidoczne dla 14 kHz i 30 kHz. Czasami otrzymywałem niepewną odpowiedź na 30 kHz, ale przełączenie z powrotem na 75 kHz zmieniało decyzję na kop to!!!.

Wysoki poziom mineralizacji oznaczał, że GB (kalibracja do gruntu) musi być ustawiona na dość niskim poziomie, aby poprawić głębokość, przez co mój program 2-tonowy jest dość niestabilny. Przełączyłem się na HOT i jaką różnicę robi sonda HF w tym programie! Przy 75 kHz ID celu jest od razu podbijane. Małe, słabo przewodzące przedmioty generują teraz wyższy łatwiej rozpoznawalny ton, co znacznie ułatwia ich wykrycie w w trudnym podłożu. Z dyskryminacją na poziomie -6,4, pole tętniło niskimi tonami żelaza, ale cele nieżelazne wyraźnie przebijały. W ciągu nieco ponad 3 godzin poszukiwań wykopałem 62 nieżelazne przedmioty z małego skrawka, wszystkie wcześniej pominięte, w tym malutki bity srebrny hammer półpensowy Elżbiety I.

Podczas następnego wypadu zdecydowałem się przetestować nowy zestaw w „normalnych” warunkach, na ornym polu, na którym w przeszłości znaleźliśmy kilka fajnych przedmiotów. Częstotliwość 75 kHz była tutaj koszmarem i działała jak magnes raz po raz kopałem dołek za dołkiem, aby wygrzebać mikro kawałki śrutu.

Następnie przełączyłem się na mój ulubiony program HF Deep (2 tony, reaktywność 2, 14 kHz) i wkrótce zacząłem kopać większe i głębsze przedmioty. Sonda 9,5 cala pozwala na przyzwoite pokrycie gruntu, a przy normalnej prędkości przemiatania i jest naprawdę bardzo lekka. Głębokość przy tych ustawieniach jest całkiem dobra, a moim najgłębszym znaleziskiem tego dnia była półpensówka Jerzego II na 23 cm. Ponownie zakopałem monetę na 25 cm i nadal byłem w stanie ją usłyszeć, choć nie z taką samą czystością sygnału. W takich okolicznościach zwykle wolałbym większą cewkę. To był bardzo przyjemny dzień, znalazłem anglosaską szpilkę i końcówkę pasa oraz sześć pensów Elżbiety I.

Koleżnka, korzystając z tego samego zestawu, wyciągnęła dwa stare srebra i wspaniałą rzymską fibulę wachlarzową z głębokości 18 cm.

Podsumowując, od tego czasu od kiedy używam HFki efekty są bardzo, bardzo obiecujące! To mój podstawowy wybór w przypadku najtrudniejszych stanowisk rzymskich i celtyckich lub do poprawiania pominiętych znalezisk z obszarów przechodzonych. HFki są odpowiedzialne za kilka bardzo ładnych znalezisk. Namierzanie jest tak precyzyjne, że nawet trudny i najmniejszy cel nie jest pomijany. Ekstremalna czułość tej sondy przy 75 kHz może stać się przekleństwem, jeśli zostanie użyta w niewłaściwy sposób, we właściwym miejscu, gdy szuka się małego złota i srebra. Ta konfiguracja jest zabójcza!

Zródłó: http://www.xp-detectors.co.uk/
Autor: Adam Staples/Lisa Grace UK
Tłumaczenie: Omnitron

Opublikowano Dodaj komentarz

Zamaskowani żelazem

W czasach nieustannej walki o klienta producenci stosują różne sztuczki, aby zyskać nasze zainteresowanie. Finalnie kończy się tym, że w terenie zostajemy zdani tylko i wyłącznie na siebie i swoje umiejętności oraz wiedzę i pomoc przyjaciół.

Głębokość jest tylko jedną ze składowych całej układanki, a prawdziwym problemem jest żelazo i jak wykrywacz widzi przez nie inne obiekty, których pożądamy. Maskowanie żelazem, czy innymi przewodnikami jest sprawą zasadniczą, a na dalszy plan odkładamy głębokość, bo w skrajnych warunkach ona ma drugorzędne znaczenie. Sygnał gwoździa przykrywający nam monetę to nasz problem.

Z tego powodu nie każdy detektor nadaje się do pracy w takich warunkach. Większość sprzętu drastycznie traci na osiągach i w miejscach starego osadnictwa po prostu przestaje działać. To co jest na powierzchni nie stanowi większego problemu, niestety przedmioty położone już głębiej i to na 5-10 cm w skrajnych warunkach są kompletnie nie widoczne. Dodając wysoką mineralizację gleby i żelazo w postaci kutych, zardzewiałych gwoździ, osadu pozostałego po ich rozkładzie oraz współczesne śmieci osiągamy stan graniczny pracy wykrywaczy metali. Możliwe, że są to sytuacje ekstremalne, których nie doświadczy większość z was, ale mnie i moim przyjaciołom przyszło pracować właśnie w takich warunkach. Wcale nie uważam tego za wadę, bo taka kuźnia umiejętności to znacznie więcej niż ustawiony pod testy tor. Tutaj nie ma taryfy ulgowej nie wiemy, jak nachodzić na cel, a efekt pamięci mięśniowej nie działa.

Wiele lat temu na zlocie Detectival w UK, Garry twarz firmy XP Metal Detectors pokazał mi różnicę pomiędzy sondą HF (wysoka częstotliwość) – popularną elipsą do DEUSA, a zwykłą wersją. To było olśnienie.

Cienkie złote, klepane monety, jaki i drobne srebrne średniowieczne nie było widocznie w przypadku sondy o niskiej częstotliwości pracy, a kiedy do tego dodamy żelazo mamy odpowiedź!

Jaki czas później udało się to sprawdzić od strony praktycznej. Jak nam wiadomo wyższe częstotliwości są bardziej „dostrojone” do żelaza. Mogą reagować na nie ze znacznie lepszą szybkością. Wyższa częstotliwość (ogólnie) pozwalają na lepsze identyfikowanie żelaza… przy nieco mniejszym przekłamywaniu na kolor!

Wyższe częstotliwości mogą wykrywać niskie przewodniki z lepszą szybkością/wydajnością i łatwością. (Jeśli ID srebrnej monety jest obniżone w dół do zakresu folii …. z powodu gwoździ znajdujących się w pobliżu… wyższe częstotliwości pomogą „zobaczyć” monetę).

Wyższe częstotliwości są tłumione przez mineralizację gruntu w mniejszym stopniu. Niższe częstotliwości natomiast mniej korespondują z żelazem. Jest im trudniej wykryć żelazo i będą „przekłamywać” w większym stopniu, są bardziej dostrojone do wyższych przewodników.

Mniejsze sonda osiąga mniejszą głębokość; ale…. może posiadać większy zasięg… ze względu na zdolność lepszego „widzenia między” celami.

Z tego powodu wracamy do starego i dobrego sprawdzonego sprzętu jakim jest XP Deus z sondą HF. Na każde inne warunki HF może nie być perfekcyjnym rozwiązaniem!

Więcej na temat takiego zestawu znajdziecie tutaj (kliknij!)

Opublikowano Dodaj komentarz

Gniazdo os

Ktoś włożył kij w gniazdo os i tym razem może to się skończyć dla nas Detektorystów w świetny sposób.  Meryll zarzucił Minelabowi oszustwo w postaci niespełnionej obietnicy w postaci 50% większej mocy generowanej na uzwojeniu sondy, przyznał, że zweryfikuje te dane w konfrontacji z producentem, nie jest to tylko jego opinia, ale także paru innych użytkowników. Tak jak w poprzednim artykule napisałem, dla mnie to nie ma znaczenia, bo akurat głębokość jest tylko jednym z elementów całego wykrywacza i nie jest jedynym, po za tym nie musi to działać w postaci norm ograniczających urządzenia i możliwe, że producent obszedł to w inny sposób… no chyba, że tych norm nie spełnia… to dla nas jeszcze lepiej!

Na szczęście Minelab zareagował i postanowił wyjaśnić wszystkie sporne informacje w kolejnym filmie na kanale naszego kolegi z USA. Brawo dla głównego inżyniera Marka Lawrie. Zapowiada się ciekawa dyskusja, może po raz pierwszy uzyskamy jakieś ciekawe informacje na temat technologi tego czołowego australijskiego producenta.

Poniżej film można wybrać automatyczne tłumaczenie na język polski za pomocą ustawień w prawym dolnym rogu:

YouTube player

 

Mark Lawrie odpowiada na postawione pytania.

  1. Czy normy FCC wpływają na osiągi nowego Minelaba Manticore?
    Nie wypływają, bo dotyczą tylko wysokich częstotliwości, które są odpowiedzialne na zakłócenia utrudniające pracę sprzętu elektronicznego.
  2. Dlaczego inne wykrywacze takie jak Equinox i CTX3030, Vanquish mają tak samo przedstawioną moc w dokumentacji poniżej 30 dBm? Ponownie chodzi o energię wypromieniowaną, a nie sygnalizację celu, bo to są inne częstotliwości i inny rodzaj pracy, dlatego nie ma sensu używać tych norm do porównania osiągów wykrywaczy metali…
    Meryll twierdzi, że to nie jest transparentne przedstawienie o ile Manticore jest mocniejszy od innych detektorów.
  3. Co znaczy 50% więcej mocy w przypadku Minelaba Maticore?
    Manticore dostarcza 50% więcej napięcia do uzwojenia sondy nadajnika (TX), w porównaniu do Minelaba Equinoxa. To oznacza większe pole elektromagnetyczne wchodzące w reakcje z przedmiotami znajdującymi się w glebie, a to przekłada się na łatwiejszą detekcję i osiąganą głębokość, ułatwiając pracę kiedy detektor jest ograniczony zakłóceniami EMI.

Podsumowując 1-2 cm więcej w sprzyjających warunkach, czy dużo czy mało? To zależy, gdzie i jak… ale jak pisałem wcześniej dla mnie to bez znaczenia, bo liczy się cały ogląd urządzenia, spojrzenie z szerszej perspektywy i spędzone godziny w terenie.

To tak jak ktoś wciska wam kit, że po jednym przejściu z pożyczonym wykrywaczem, ustawionym przez kogoś innego po polu testowym wie wszystko, jest zwykłym prymitywnym oszustem. Nie dajcie się nabrać i wybaczajcie, bo każdy popełnia błędy!

Opublikowano Dodaj komentarz

Czy Minelab okłamał swoich użytkowników?

Jeden z amerykańskich YouTuberów rozpętał wojnę twierdząc, że Minelab okłamał użytkowników deklarując 50% więcej mocy w Manticorze, co nie zgadza się z normami FCC podanymi wraz urządzeniem. Uściślając tezę chodzi o to, że z danych zadeklarowanych przez producenta nie wynika, żeby urządzenie było mocniejsze niż górna wartość normy, czyli 30 dBm i dotyczy to także poprzedniego modelu Equinox i wielu innych z oferty Australijczyków.

Nie wnikając w szczegóły niekoniecznie musi to działać w ten sposób jak zostało przedstawione. Pole elektromagnetyczne, fale radiowe, kogo to interesuje? Tak naprawdę sprzęt ma być sprawny i skuteczny i w zasięgu finansowym.

Na koniec mania głębokości. Dla mnie liczy się separacja i praca w terenie nadmiernie obciążonym żelazem i śmieciami. Sami wiecie, za mocne światła we mgle i zostajemy oślepieni. Jest jeszcze łatwość nauki, obsługi, wsparcie producenta i cena.

Czy za prawie 10 000 zł dostaniemy urządzenie sporo lepsze?! Nie i absolutnie nie, to nie jest żadna rewolucja, to dobrze wykonany wykrywacz metalu, niestety w cenie niedostępnej dla większości Poszukiwaczy!

Dlaczego żaden kanał na YT o tym poważnie nie wspomina to ciężko stwierdzić. To tak jak porównać Manticore z innymi tańszymi urządzeniami. Czy bije je na głowę pod każdym względem? Nie!

Waga, ergonomia to dostaniemy sporo taniej. Osiągi? Są zbliżone, często różnica to 2-3 cm, a cena o 150% wyższa.

Kto zatem powinien wydać takie pieniądze i dlaczego? Maniacy i doświadczeni użytkownicy, którzy pragną ustawić sprzęt tylko i wyłączenie po siebie i warunki panujące w miejscu poszukiwań. Oni są odbiorcą takich detektorów. Pamiętajmy, że w Polsce legalnie inwestycja sprzęt nie przekłada się na zyski… zresztą różnicę robi dobre miejsce, doświadczenie i na samym końcu sprzęt. W odwrotnej kolejności to nie ma sensu!

Tutaj dane FCC dla Minelaba Manticore (kliknij!)

W tym linku znajdziesz rozwiązanie tej zagadki (kliknij!)

Opublikowano Dodaj komentarz

Złoty Serce Tudorów powiązane z Henrykiem VIII znaleziono w UK

Mała dygresja dla tych co na górze i tych co na dole, jak uwalniając prawo i dając szansę społeczeństwu można się cieszyć własnym dziedzictwem i obcować z historią. U nas stan nie osiągalny przez beton na górze i tych na dole którzy na zwykłych śmiertelnikach pragną zarabiać pieniądze. Tymczasem na wyspach:

Złoty Serce Tudorów zostało odkryte za pomocą wykrywacza metali w Warwickshire. Wisior powiązany z Henrykiem VIII jest jednym z tysięcy skarbów odkrytych przez Poszukiwaczy dla British Museum.

Zawieszka w kształcie serca, znaleziona w Warwickshire, ze zdobieniami przedstawiającymi róże Tudorów i krzew granatu. Na rewersie znajdują się litery „H” i „K”, które mają odnosić się do Henryka VIII i jego pierwszej żony, Katarzyny Aragońskiej

Muzeum poinformowało, że w 2021 roku zarejestrowano ponad 45 000 znalezisk archeologicznych i ponad 1000 skarbów. Taki się szuka w wolnym kraju!!!

Ozdobny przedmiot, odkryty przez Charliego Clarke’a za pomocą wykrywacza metali, posiada emaliowane motywy z napisami i zawieszony jest na złoty łańcuchu składający się z 75 ogniw. Dwugłowa biało-czerwona róża na przodzie wisiorka była symbolem używanym przez Tudorów od 1486 roku, natomiast granat był herbem Katarzyny Aragońskiej. Wisior z XVI wieku był jednym z wielu obiektów przedstawionych w rocznym raporcie muzeum Treasure i rocznym raporcie programu Portable Antiques Scheme (PAS), który podkreśla archeologiczny wkład brytyjskiego społeczeństwa.

Muzeum zwróciło również uwagę na srebrną końcówkę paska, zaprojektowaną do wykończenia płaskiego paska tkaniny lub skóry, znalezionego w Hampshire także przez Poszukiwacza z wykrywaczem metalu. Średniowieczny obiekt, którego początki sięgają XIV wieku, posiada zdobienia z motywami zwierząt i prawdopodobnie należał do kupca.

W 2021 roku hrabstwem, które odkryło najbardziej spektakularne znaleziska, było Gloucestershire. Zgłoszono 8113 przedmiotów, także w Suffolk i Lincolnshire, zgłosiły ponad 4000 odkryć. Najwięcej skarbów zgłoszono w Norfolk i Kent. Zgodnie z ustawą o skarbach z 1996 r. każdy znalazca ma prawny obowiązek zgłaszania władzom lokalnym wszystkich znalezisk potencjalnych skarbów.

Charlie Clarke, po lewej który odkrył wisiorek z Warwickshire, obok Hartwig Fischer dyrektor The British Museum, który powiedział, że to „fantastyczne”, że tak wiele znalezisk zostało zarejestrowanych i zakupionych przez muzea dla pożytku publicznego.

„British Muzeum jest dumne ze swojej roli w prowadzeniu programu Portable Antiquities Scheme i nadzorowaniu administrowania ustawą Treasure Act 1996 w Anglii. „To fantastyczne, że w 2021 roku zarejestrowano tak wiele znalezisk” – powiedział. Duncan Wilson, dyrektor generalny Historic England, powiedział: „Ten piękny wisiorek jest ekscytującym odkryciem, które daje nam namacalny związek z Henrykiem VIII i Katarzyną Aragońską i wzbogaca nasze zrozumienie ówczesnego dworu królewskiego”

Źródło: BBC News